한참을 하늘을 보고 걸어 갔어
내 지난 사랑은 온통 미련으로 가득한데
사랑이 있다는 말은 믿지 않아
그렇게 그렇게 그저 살아

사는 게 힘겨워서 버거워서 무너지고 싶던
그 날에 햇살처럼 그댄 내게 왔다

그대가 내 안에 박혔다
그대가 내 맘을 녹였다
그대가

나밖에 몰랐던 내가 사랑을 배워가고 있다
겨울같은 시간이 와도 꽃은 꺾지 않겠다
나 이제야 이제야 숨을 쉰다
너와

사는 게 힘겨워서 버거워서 무너지고 싶던
그 날에 햇살처럼 그댄 내게 왔다

그대가 내 안에 박혔다
그대가 내 맘을 녹였다
그대가 

나밖에 몰랐던 내가 사랑을 배워가고 있다
겨울같은 시간이 와도 꽃은 꺾지 않겠다
나 이제야 이제야 숨을 쉰다
너와

한없이 춥기만 했던 어둡던 지난 밤들은
오늘을 위한 시련이었다
흩어진 내 맘이 길을 잃어도
아픈 시간이 와도
그대와 함께 걷겠다 내 전부를 걸겠다
그대와 

그대가 내 안에 박혔다
그대가 내 맘을 녹였다
그대가
나밖에 몰랐던 내가 사랑을 배워가고 있다
겨울같은 시간이 와도 꽃은 꺾지 않겠다
나 이제야 이제야 꿈을 꾼다
너와

hanchameul haneureul bogo georeo gasseo
nae jinan sarangeun ontong miryeoneuro gadeukhande
sarangi issdaneun mareun mitji anha
geureohge geureohge geujeo sara

saneun ge himgyeowoseo beogeowoseo muneojigo sipdeon
geu nare haessalcheoreom geudaen naege wassda

geudaega nae ane bakhyeossda
geudaega nae mameul nogyeossda
geudaega

nabakke mollassdeon naega sarangeul baewogago issda
gyeoulgateun sigani wado kkocceun kkeokkji anhgessda
na ijeya ijeya sumeul swinda
neowa

saneun ge himgyeowoseo beogeowoseo muneojigo sipdeon
geu nare haessalcheoreom geudaen naege wassda

geudaega nae ane bakhyeossda
geudaega nae mameul nogyeossda
geudaega 

nabakke mollassdeon naega sarangeul baewogago issda
gyeoulgateun sigani wado kkocceun kkeokkji anhgessda
na ijeya ijeya sumeul swinda
neowa

haneopsi chupgiman haessdeon eodupdeon jinan bamdeureun
oneureul wihan siryeonieossda
heuteojin nae mami gireul ilheodo
apeun sigani wado
geudaewa hamkke geotgessda nae jeonbureul geolgessda
geudaewa 

geudaega nae ane bakhyeossda
geudaega nae mameul nogyeossda
geudaega
nabakke mollassdeon naega sarangeul baewogago issda
gyeoulgateun sigani wado kkocceun kkeokkji anhgessda
na ijeya ijeya kkumeul kkunda
neowa
 

مدت زیادی قدم زدم و به آسمان نگاه کردم
عشق گذشته‌ام پر از پشیمانی است
باور نمی‌کنم عشقی وجود داشته باشد
من فقط اینطور زندگی می‌کنم

وقتی زندگی سخت و طاقت‌فرسا بود و می‌خواستم فرو بریزم
در آن روز، مثل تابش خورشید، به سراغم آمدی

در درونم گیر افتاده بودی
قلبم را آب کردی
تو

من، که فقط خودم را می‌شناختم، دارم عشق را یاد می‌گیرم
حتی وقتی زمستان از راه برسد، گل نمی‌چینم
بالاخره می‌توانم نفس بکشم
با تو

وقتی زندگی سخت و طاقت‌فرسا بود و می‌خواستم فرو بریزم
در آن روز، مثل تابش خورشید، به سراغم آمدی

در درونم گیر افتاده بودی
قلبم را آب کردی
تو

من، که فقط خودم را می‌شناختم، دارم عشق را یاد می‌گیرم
حتی وقتی زمستان از راه می‌رسد، گل نخواهم چید
بالاخره می‌توانم نفس بکشم، حالا، با تو

شب‌های تاریک گذشته که بی‌نهایت سرد بودند
آزمایش‌هایی برای امروز بودند
حتی وقتی قلب پراکنده‌ام راهش را گم می‌کند
حتی وقتی اوقات دردناک فرا می‌رسند
با تو راه خواهم رفت، تمام وجودم را به خطر خواهم انداخت
با تو

تو در من ریشه دوانده‌ای
تو قلبم را آب کردی
تو
من، که فقط خودم را می‌شناختم، دارم عشق را یاد می‌گیرم
حتی وقتی زمان زمستان‌مانند فرا می‌رسد، گل نخواهم چید
بالاخره می‌توانم رویاپردازی
با تو