속절없다는 글의 뜻을 아십니까
난 그렇게 뒷모습 바라봤네
고요하게 내리던 소복눈에도
눈물 흘린 날들이었기에

많은 약속들이 그리도 무거웠나요
그대와도 작별을 건넬 줄이야
오랫동안 꽃피우던 시절들이
이다지도 찬 바람에 흩어지네

천천히 멀어져 줘요 내게서
나와 맺은 추억들 모두
급히 돌아설 것들이었나
한밤의 꿈처럼 잊혀져가네

날 위로할 때만 아껴 부를 거라던
나의 이름을 낯설도록
서늘한 목소리로 부르는 그대
한번 옛 모습으로 안아주오

천천히 멀어져줘요 내게서
나와 맺은 추억들 모두
급히 돌아설 것들이었나
한밤의 꿈처럼 잊혀져가

별빛도 슬피 기우네요
서서히 내 마음 비추던 첫 모습의 당신
아름다웠네 그늘진 날마저
난 한 걸음마다 회상할 테죠

우리 참 많이
미련 없이 커져서
한없이 꿈을 꾸었네

별을 참 많이
세고 또 세어서
시가 되었네

sokjeoleopsdaneun geurui tteuseul asipnikka
nan geureohge dwismoseup barabwassne
goyohage naerideon soboknunedo
nunmul heullin naldeurieossgie

manheun yaksokdeuri geurido mugeowossnayo
geudaewado jakbyeoreul geonnel juriya
oraesdongan kkoccpiudeon sijeoldeuri
idajido chan barame heuteojine

cheoncheonhi meoreojyeo jwoyo naegeseo
nawa maejeun chueokdeul modu
geuphi doraseol geosdeurieossna
hanbamui kkumcheoreom ijhyeojyeogane

nal wirohal ttaeman akkyeo bureul georadeon
naui ireumeul naccseoldorok
seoneulhan moksoriro bureuneun geudae
hanbeon yet moseubeuro anajuo

cheoncheonhi meoreojyeojwoyo naegeseo
nawa maejeun chueokdeul modu
geuphi doraseol geosdeurieossna
hanbamui kkumcheoreom ijhyeojyeoga

byeolbiccdo seulpi giuneyo
seoseohi nae maeum bichudeon cheot moseubui dangsin
areumdawossne geuneuljin nalmajeo
nan han georeummada hoesanghal tejyo

uri cham manhi
miryeon eopsi keojyeoseo
haneopsi kkumeul kkueossne

byeoreul cham manhi
sego tto seeoseo
siga doeeossne
 

Weet je wat het woord `hulpeloos` betekent?
Ik keek zo naar je rug
Dat waren de dagen dat ik zelfs in de zachte sneeuw die zachtjes viel tranen liet

Was de vele beloften zo zwaar?
Ik had nooit gedacht dat ik ook afscheid van je zou nemen
De dagen die lang bloeiden
Verstrooien zich in de koude wind

Ga alsjeblieft langzaam bij me weg
Al de herinneringen die we maakten
Waren dat dingen waar ik me snel van af zou keren
Ze vervagen als een middernachtdroom

Je zei dat je me alleen voorzichtig zou bellen als je me troostte
Je roept mijn naam met een koude stem die hem onbekend maakt
Knuffel me alsjeblieft zoals je vroeger deed

Ga alsjeblieft langzaam bij me weg
Al de herinneringen die we maakten
Waren dat dingen waar ik me snel van af zou keren een haast Waren ze
Vergeten als een middernachtdroom

Het sterrenlicht kantelt ook treurig
Jij, die in het begin langzaam mijn hart verlichtte
We waren mooi, zelfs op schaduwrijke dagen
Ik zal bij elke stap terugdenken

We groeiden zo veel op
zonder spijt
En droomden eindeloos

Ik telde de sterren zo veel
en telde ze opnieuw
En het werd poëzie