- เพลงไตเติ้ลของอัลบั้มแรกของวงบอยแบนด์จากเกาหลีใต้ GOD
- จางฮยอกปรากฏตัวในมิวสิควิดีโอ

어머니 보고싶어요
어려서 부터 우리 집은 가난했었고
남들 다하는 외식 몇 번 한 적이 없었고
일터에 나가신 어머니 집에 없으면
언제나 혼자서 끊여 먹었던 라면
그러다 라면이 너무 지겨워서
맛있는 것 좀 먹자고 대들었었어
그러자 어머님이 마지 못해 꺼내신
숨겨두신 비상금으로 시켜주신
자장면 하나에 너무나 행복했었어
하지만 어머님은 왠지 드시질 않았어
어머님은 자장면이 싫다고 하셨어
어머님은 자장면이 싫다고 하셨어

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

중학교 1학년 때
도시락 까먹을 때
다같이 함께 모여 도시락 뚜껑을 열었는데
부잣집 아들 녀석이 나에게 화를 냈어
반찬이 그게 뭐냐며 나에게 뭐라고 했어
창피했어 그만 눈물이 났어
그러자 그 녀석은 내가 운다며 놀려댔어
참을 수 없어서 얼굴로 날아간 내 주먹에
일터에 계시던 어머님은 또 다시 학교에

불려 오셨어
아니 또 끌려 오셨어
다시는 이런 일이 없을 거라며 비셨어
그 녀석 어머니께 고개를 숙여 비셨어
우리 어머니가 비셨어

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

아버님 없이 마침내 우리는 해냈어
마침내 조그만 식당을 하나 갖게 됐어
그리 크진 않았지만 행복했어
주름진 어머니 눈가에 눈물이 고였어
어머니와 내 이름의 앞 글자를 따서
식당 이름을 짓고 고사를 지내고
밤이 깊어가도 아무도 떠날 줄 모르고
사람들의 축하는 계속 되었고
자정이 다 돼서야 돌아갔어
피곤하셨는지
어머님은 어느새 깊이 잠이들어 버리시고는
깨지않으셨어 다시는

난 당신을 사랑했어요
한번도 말을 못 했지만
사랑해요 이젠 편히 쉬어요
내가 없는 세상에서 영원토록

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

eomeoni bogosipeoyo
eoryeoseo buteo uri jibeun gananhaesseossgo
namdeul dahaneun oesik myeot beon han jeogi eopseossgo
ilteoe nagasin eomeoni jibe eopseumyeon
eonjena honjaseo kkeunhyeo meogeossdeon ramyeon
geureoda ramyeoni neomu jigyeowoseo
masissneun geot jom meokjago daedeureosseosseo
geureoja eomeonimi maji moshae kkeonaesin
sumgyeodusin bisanggeumeuro sikyeojusin
jajangmyeon hanae neomuna haengbokhaesseosseo
hajiman eomeonimeun waenji deusijil anhasseo
eomeonimeun jajangmyeoni silhdago hasyeosseo
eomeonimeun jajangmyeoni silhdago hasyeosseo

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo

junghakgyo 1haknyeon ttae
dosirak kkameogeul ttae
dagati hamkke moyeo dosirak ttukkeongeul yeoreossneunde
bujasjip adeul nyeoseogi naege hwareul naesseo
banchani geuge mwonyamyeo naege mworago haesseo
changpihaesseo geuman nunmuri nasseo
geureoja geu nyeoseogeun naega undamyeo nollyeodaesseo
chameul su eopseoseo eolgullo naragan nae jumeoge
ilteoe gyesideon eomeonimeun tto dasi hakgyoe

bullyeo osyeosseo
ani tto kkeullyeo osyeosseo
dasineun ireon iri eopseul georamyeo bisyeosseo
geu nyeoseok eomeonikke gogaereul sugyeo bisyeosseo
uri eomeoniga bisyeosseo

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo

abeonim eopsi machimnae urineun haenaesseo
machimnae jogeuman sikdangeul hana gajge dwaesseo
geuri keujin anhassjiman haengbokhaesseo
jureumjin eomeoni nungae nunmuri goyeosseo
eomeoniwa nae ireumui ap geuljareul ttaseo
sikdang ireumeul jisgo gosareul jinaego
bami gipeogado amudo tteonal jul moreugo
saramdeurui chukhaneun gyesok doeeossgo
jajeongi da dwaeseoya doragasseo
pigonhasyeossneunji
eomeonimeun eoneusae gipi jamideureo beorisigoneun
kkaejianheusyeosseo dasineun

nan dangsineul saranghaesseoyo
hanbeondo mareul mot haessjiman
saranghaeyo ijen pyeonhi swieoyo
naega eopsneun sesangeseo yeongwontorok

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo
 

ฉันคิดถึงแม่
ครอบครัวของฉันยากจนตั้งแต่ฉันยังเด็ก
และฉันออกไปกินข้าวข้างนอกเพียงไม่กี่ครั้งเหมือนคนอื่นๆ
และเมื่อแม่ของฉันออกไปทำงานและไม่อยู่บ้าน
ฉันจะกินราเมนคนเดียวเสมอ
แต่แล้วฉันก็เบื่อราเมนมาก
ฉันเลยเถียงและบอกว่าฉันอยากกินอะไรอร่อยๆ
แล้วแม่ของฉันก็ควักเงินฉุกเฉินที่ซ่อนไว้ออกมาอย่างไม่เต็มใจ
และสั่งจาจังมยอนให้ฉันและฉันก็มีความสุขมาก
แต่แม่ของฉันไม่ได้กินมันด้วยเหตุผลบางอย่าง
เธอบอกว่าเธอไม่ชอบจาจังมยอน
เธอบอกว่าเธอไม่ชอบจาจังมยอน

เฮ้ ยายยาย
และฉันก็ใช้ชีวิตแบบนั้น
และรู้สึกเสียใจ
และหลั่งน้ำตา
เฮ้ ยายยายยาย
และฉันก็ใช้ชีวิตแบบ นั่น
และมันก็เจ็บมาก
แต่ก็ยังหัวเราะอีก

ตอนฉันอยู่ชั้นมัธยมต้นปีหนึ่ง
ตอนที่ฉันลืมกล่องข้าว
พวกเราก็มารวมกันและเปิดฝากล่องข้าว
แล้วเด็กรวยก็โกรธฉัน
และพูดอะไรบางอย่างกับฉัน ถามว่ากับข้าวคืออะไร
ฉันเขินมากจนร้องไห้
จากนั้นเขาก็เริ่มล้อเลียนฉัน บอกว่าฉันร้องไห้
ฉันทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ฉันจึงต่อยหน้าเขา
แล้วแม่ของฉันซึ่งอยู่ที่ทำงานก็ถูกเรียกตัวมาที่โรงเรียน

ไม่ เธอถูกดึงเข้าไปอีกแล้ว
และเธอภาวนาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก
เด็กน้อยก้มหัวให้แม่ของเขาและภาวนา
แม่ของฉันภาวนา

เฮ้ เขา... />มันเจ็บมาก
แต่เราก็หัวเราะอีกครั้ง

ในที่สุดเราก็ทำได้โดยไม่มีพ่อ
ในที่สุดเราก็มีร้านอาหารเล็ก ๆ
มันไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น แต่เราก็มีความสุข
น้ำตาคลอเบ้าตาเหี่ยว ๆ ของแม่
เราตั้งชื่อร้านอาหารตามตัวอักษรแรกของชื่อและชื่อของฉัน
และจัดพิธีรำลึก
เมื่อคืนล่วงเลยไป ไม่มีใครเหลืออยู่เลย
ผู้คนต่างเฉลิมฉลอง
เราเดินทางกลับตอนเกือบเที่ยงคืน
บางทีแม่อาจจะเหนื่อย
แม่ของฉันหลับสนิท
และไม่เคยตื่นขึ้นมาอีกเลย

ฉันรักเธอ
ฉันไม่เคยพูดเลย
แต่ฉันรักเธอ ตอนนี้ขอให้ไปสู่สุขคติ
ตลอดไปในโลกที่ไม่มีฉัน

เฮ้ เฮ้ เฮ้
ใช้ชีวิตแบบนั้น
และเสียใจกับมัน
ฉันหลั่งน้ำตา
ย่าาาาาาาาา
ฉันใช้ชีวิตแบบนั้น
มันเจ็บปวดมาก
แต่ฉันก็หัวเราะอีกแล้ว

ย๊าาาาาา
ฉันใช้ชีวิตแบบนั้น
ฉันเสียใจมากเลย
ฉันหลั่งน้ำตา
ย๊าาาาาาาาา
ฉันใช้ชีวิตแบบนั้น
มันเจ็บปวดมากเลย
แต่ฉันก็หัวเราะอีกแล้ว