니가 없는 거리에는 
내가 할일이 없어서
마냥 걷다 걷다 보면 
추억을 가끔 마주치지
떠오르는 너의 모습 
내 살아나는 그리움 한번에
참 잊기힘든 사람이란 걸 
또 한번 느껴지는 하루

어디쯤에 머무는지 
또 어떻게 살아가는지 
걷다 보면 누가 말해줄 것 같아

이 거리가 익숙했던 
우리 발걸음이 나란했던
그리운 날들 오늘밤 나를 찾아온다

널 그리는 널 부르는 내 하루는
애태워도 마주친 추억이 반가워
날 부르는 목소리에 돌아보면 
텅 빈 거리 어느새 
수많은 니 모습만.. 가득해

막다른 길 다다라서 
낯익은 벽 기대보면
가로등 속 환히 비춰지는 
고백하는 네가 보여
떠오르는 그때 모습 
내 살아나는 설레임 한번에
참 잊기힘든 순간이란걸 
또 한번 느껴지는 하루

아직 나를 생각할지 
또 그녀도 나를 찾을지
걷다보면 누가 말해줄것 같아

이 거리가 익숙했던 
우리 발걸음이 나란했던
그리운 날들 오늘밤 나를 찾아온다

널 그리는 널 부르는 내 하루는
애태워도 마주친 추억이 반가워
날 부르는 목소리에 돌아보면 
텅빈 거리 어느새 
수많은 니 모습만 가득해

부풀은 내 가슴이 
밤 하늘에 외쳐본다
이 거리는 널 기다린다고

널 그리는 널 부르는 내 하루는
애태워도 마주친 추억이 반가워
날 부르는 목소리에 돌아보면
텅빈 거리 어느새 
수많은 니 모습만 가득해

niga eopsneun georieneun 
naega hariri eopseoseo
manyang geotda geotda bomyeon 
chueogeul gakkeum majuchiji
tteooreuneun neoui moseup 
nae sarananeun geurium hanbeone
cham ijgihimdeun saramiran geol 
tto hanbeon neukkyeojineun haru

eodijjeume meomuneunji 
tto eotteohge saraganeunji 
geotda bomyeon nuga malhaejul geot gata

i georiga iksukhaessdeon 
uri balgeoreumi naranhaessdeon
geuriun naldeul oneulbam nareul chajaonda

neol geurineun neol bureuneun nae haruneun
aetaewodo majuchin chueogi bangawo
nal bureuneun moksorie dorabomyeon 
teong bin geori eoneusae 
sumanheun ni moseupman.. gadeukhae

makdareun gil dadaraseo 
naccigeun byeok gidaebomyeon
garodeung sok hwanhi bichwojineun 
gobaekhaneun nega boyeo
tteooreuneun geuttae moseup 
nae sarananeun seolleim hanbeone
cham ijgihimdeun sunganirangeol 
tto hanbeon neukkyeojineun haru

ajik nareul saenggakhalji 
tto geunyeodo nareul chajeulji
geotdabomyeon nuga malhaejulgeot gata

i georiga iksukhaessdeon 
uri balgeoreumi naranhaessdeon
geuriun naldeul oneulbam nareul chajaonda

neol geurineun neol bureuneun nae haruneun
aetaewodo majuchin chueogi bangawo
nal bureuneun moksorie dorabomyeon 
teongbin geori eoneusae 
sumanheun ni moseupman gadeukhae

bupureun nae gaseumi 
bam haneure oechyeobonda
i georineun neol gidarindago

neol geurineun neol bureuneun nae haruneun
aetaewodo majuchin chueogi bangawo
nal bureuneun moksorie dorabomyeon
teongbin geori eoneusae 
sumanheun ni moseupman gadeukhae
 

Sa kalye kung wala ka
Wala akong magawa
Kaya naglalakad lang ako at lumakad
At minsan may mga alaala akong naiisip
Iyong imahe ang pumapasok sa isip ko
Ang pananabik ko ay nabuhay ng sabay-sabay
Ikaw ay isang hindi malilimutang tao
Isang araw na muli kong nararamdaman

Saan ka nabubuhay
At saan ka nabubuhay may magsasabi sa akin

Familiar ang kalyeng ito
Noong magkatulad ang mga yapak natin
Dumating sa akin ngayong gabi ang mga araw na namimiss ko

Ang araw ko ng pagkukulang sayo at pagtawag sayo
Masakit man, natutuwa akong nakatagpo ang mga alaala
Nang ako`y bumaling

Tanging kalye na tumatawag sa akin ay walang laman... punong-puno

Nang marating ko ang isang patay na dulo,
Nakasandal ako sa isang pamilyar na pader
Nakikita kitang nagkukumpisal, maliwanag na naiilawan ng ilaw ng kalye
Ang imaheng iyon ang pumapasok sa isip ko
Ang aking pananabik na mabuhay nang sabay-sabay
Iyon ay isang hindi malilimutang sandali
Sa isang araw na kung saan

Maiisip mo pa rin ba ako muli. para sa akin ulit
Pakiramdam ko ay may magsasabi sa akin habang naglalakad ako

Ang mga araw na pamilyar ang kalyeng ito
Magkapantay ang mga yapak namin
Dumating sa akin ngayong gabi ang mga araw na namimiss ko

Ang araw ko kung saan nami-miss kita at tinawagan
Kahit masakit, natutuwa akong nagkita tayo
Noong ako`y nagkita
Bago ako lumingon sa walang laman na boses. Alam ko,
ang mga kalye ay napuno lamang ng iyong hindi mabilang na mga larawan

Ang namamaga kong puso
sumisigaw sa kalangitan sa gabi
Ang kalye na ito ay naghihintay sa iyo

Ang araw ko ng pagkukulang sa iyo at pagtawag sa iyo
ay pananabik, ngunit ang mga alaala na ating nakatagpo ay masaya
Bago ako`y lumingon sa kalye
W. ito,
napuno ang mga kalye ng iyong hindi mabilang na mga larawan