속절없다는 글의 뜻을 아십니까
난 그렇게 뒷모습 바라봤네
고요하게 내리던 소복눈에도
눈물 흘린 날들이었기에

많은 약속들이 그리도 무거웠나요
그대와도 작별을 건넬 줄이야
오랫동안 꽃피우던 시절들이
이다지도 찬 바람에 흩어지네

천천히 멀어져 줘요 내게서
나와 맺은 추억들 모두
급히 돌아설 것들이었나
한밤의 꿈처럼 잊혀져가네

날 위로할 때만 아껴 부를 거라던
나의 이름을 낯설도록
서늘한 목소리로 부르는 그대
한번 옛 모습으로 안아주오

천천히 멀어져줘요 내게서
나와 맺은 추억들 모두
급히 돌아설 것들이었나
한밤의 꿈처럼 잊혀져가

별빛도 슬피 기우네요
서서히 내 마음 비추던 첫 모습의 당신
아름다웠네 그늘진 날마저
난 한 걸음마다 회상할 테죠

우리 참 많이
미련 없이 커져서
한없이 꿈을 꾸었네

별을 참 많이
세고 또 세어서
시가 되었네

sokjeoleopsdaneun geurui tteuseul asipnikka
nan geureohge dwismoseup barabwassne
goyohage naerideon soboknunedo
nunmul heullin naldeurieossgie

manheun yaksokdeuri geurido mugeowossnayo
geudaewado jakbyeoreul geonnel juriya
oraesdongan kkoccpiudeon sijeoldeuri
idajido chan barame heuteojine

cheoncheonhi meoreojyeo jwoyo naegeseo
nawa maejeun chueokdeul modu
geuphi doraseol geosdeurieossna
hanbamui kkumcheoreom ijhyeojyeogane

nal wirohal ttaeman akkyeo bureul georadeon
naui ireumeul naccseoldorok
seoneulhan moksoriro bureuneun geudae
hanbeon yet moseubeuro anajuo

cheoncheonhi meoreojyeojwoyo naegeseo
nawa maejeun chueokdeul modu
geuphi doraseol geosdeurieossna
hanbamui kkumcheoreom ijhyeojyeoga

byeolbiccdo seulpi giuneyo
seoseohi nae maeum bichudeon cheot moseubui dangsin
areumdawossne geuneuljin nalmajeo
nan han georeummada hoesanghal tejyo

uri cham manhi
miryeon eopsi keojyeoseo
haneopsi kkumeul kkueossne

byeoreul cham manhi
sego tto seeoseo
siga doeeossne
 

เธอรู้ความหมายของคำว่า `หมดหนทาง` ไหม?
ฉันมองแผ่นหลังเธออย่างนั้น
นั่นคือวันที่ฉันหลั่งน้ำตาแม้กระทั่งบนหิมะนุ่มๆ ที่ตกลงมาอย่างเงียบๆ

คำสัญญาต่างๆ มากมายนั้นหนักหนาสาหัสนักหรือ?
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องบอกลาเธอด้วย
วันเวลาที่เบ่งบานมาเนิ่นนาน
โปรยปรายในสายลมหนาว

โปรดค่อยๆ ถอยห่างจากฉันไป
ความทรงจำทั้งหมดที่เราเคยมีร่วมกัน
เป็นสิ่งที่ฉันอยากจะหันหลังกลับไปอย่างรีบเร่ง
มันกำลังเลือนหายไปเหมือนความฝันในยามเที่ยงคืน

เธอบอกว่าจะโทรหาฉันอย่างระมัดระวังก็ต่อเมื่อเธอกำลังปลอบใจฉัน
เธอเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่ทำให้ไม่คุ้นเคย
โปรดกอดฉันเหมือนที่เธอเคยเป็น

โปรดค่อยๆ ถอยห่างจากฉันไป
ความทรงจำทั้งหมดที่เราเคยมีร่วมกัน
เป็นสิ่งที่ฉันอยากจะหันหลังกลับไป ห่างไกลจากความเร่งรีบ พวกเขาถูกลืมเหมือนความฝันในยามเที่ยงคืน

แสงดาวก็เอียงอย่างเศร้าสร้อย
คุณที่ค่อยๆ ส่องสว่างหัวใจของฉันในตอนแรก
เราสวยงาม แม้ในวันอันร่มรื่น
ฉันจะรำลึกถึงทุกย่างก้าว

เราเติบโตขึ้นมาก
โดยไม่เสียใจ
และฝันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ฉันนับดาวมากมาย
และนับมันอีกครั้ง
และมันก็กลายเป็นบทกวี