TEKSTEN
솔아솔아 푸르른 솔아
샛바람에 떨지 마라
창살아래 내가 묶인 곳
살아서 만나리라
나의 영혼 물어다줄 평화시장 비둘기
위로 떨어지는 투명한 소나기
다음날엔 햇빛 쏟아지길 바라며
참아왔던고통이 찢겨져 버린 가지
될 때까지 묵묵히 지켜만 보던 벙어리
몰아치는 회오리 속에 지친 모습이
말해주는 가슴에 맺힌 응어리
여전히 가슴속에 쏟아지는 빛줄기
아름다운 서울 청계천 어느 공장
허리하나 제대로 펴기 힘든 먼지로 찬 닭장
같은 곳에서 바쁘게 일하며 사는 아이들
재봉틀에 손가락 찔려 울고있는 아이들
배우지 못해 배고픔을 참으며 졸린 눈 비벼
밖이 보이지 않는 숨막히는 공장에 갖혀
이틀 밤을 꼬박 세워 밤새 일하면
가슴에 쌓인먼지로 인해 목에선 검은 피가 올라와
여길봐 먼지의 참맛을 아는 아이들
피를 토해 손과 옷이 내 검은 피에 물들 때
손에 묻은 옷깃에 묻은 현실의 모든 피를
씻어낼 곳 조차 없는 열악한 환경속에
노동자만을 위한 노동법은 사라진지 오래
먼지를 먹고 폐병에 들어 비참히 쫓겨날 때
여전히 부패한 이들을 술 마시며
숨통 조이는 닭장에서 버는 한 두달 봉급을
여자의 가슴에 꽂아주겠지
나의 영혼 물어다줄 평화시장 비둘기
위로 떨어지는 투명한 소나기
다음날엔 햇빛 쏟아지길 바라며 참아왔던
고통이 찢겨져 버린 가지
될 때까지 묵묵히 지켜만 보던 벙어리
몰아치는 회오리 속에 지친 모습이
말해주는 가슴에 맺힌 응어리
여전히 가슴속에 쏟아지는 빛줄기
비에 젖은 70년대 서울의 밤거리
무너지고 찢겨져 버린 민족의 얼룩진 피를
유산으로 받은 나는 진정한 민중의 지팡이
모든 상황은 나의 눈으로 보고 판단 결단
살기 위해 허리띠를 조인 작업장안의 꼬마는
너무나도 훌쩍 커버린 지금 우리내 아버지
무엇이 이들의 영혼을 분노하게 했는지
알수는 없지만 나는 그저 홀로 속상해 할뿐이지
인간으로써 요구 할 수 있는 최소의 요구
자식 부모 남편이길 버리고 죽음으로 맞선
이들에겐 너무도 절실했던 바램 하지만
무자비한 구타와 연행으로 사태를 수습한
나라에 대한 집단 비판 현실에 대한
혼란으로 이어져 몸에 불지른 전태일의 추락
나는 말하네 늙은 지식인들이 하지 못한
많은 것들을 이들은 몸으로 실천했음을
나의 영혼 물어다줄 평화시장 비둘기
위로 떨어지는 투명한 소나기
다음날엔 햇빛 쏟아지길 바라며 참아왔던
고통이 찢겨져 버린 가지
될 때까지 묵묵히 지켜만 보던 벙어리
몰아치는 회오리 속에 지친 모습이
말해주는 가슴에 맺힌 응어리
여전히 가슴속에 쏟아지는 빛줄기
이제는 모든것을 우리 스스로 판단할 차례
7,80년 대 빈곤한 내 부모 살아온 시대
그때의 저항과 투쟁 모든게 나와 비례
할 순 없지만 길바닥에 자빠져 누운 시대가
되가는 2000년대 마지막 꼬리를 잡고
억압된 모든 자유와 속박의 고리를 끊고
표현의 자유를 누릴 수 있는 나는
예술인으로 태어날 수 있는 진짜 한국인
나의 영혼 물어다줄 평화시장 비둘기
위로 떨어지는 투명한 소나기
다음날엔 햇빛 쏟아지길 바라며 참아왔던
고통이 찢겨져 버린 가지
될 때까지 묵묵히 지켜만 보던 벙어리
몰아치는 회오리 속에 지친 모습이
말해주는 가슴에 맺힌 응어리
여전히 가슴속에 쏟아지는 빛줄기
솔아솔아 푸르른 솔아
샛바람에 떨지 말아
창살아래 내가 묶인 곳
살아서 만나리라
TEKSTEN (KOREAANSE UITSPRAAK)
sorasora pureureun sora
saesbarame tteolji mara
changsararae naega mukkin gos
saraseo mannarira
naui yeonghon mureodajul pyeonghwasijang bidulgi
wiro tteoreojineun tumyeonghan sonagi
daeumnaren haesbit ssodajigil baramyeo
chamawassdeongotongi jjijgyeojyeo beorin gaji
doel ttaekkaji mukmukhi jikyeoman bodeon beongeori
morachineun hoeori soge jichin moseubi
malhaejuneun gaseume maejhin eungeori
yeojeonhi gaseumsoge ssodajineun biccjulgi
areumdaun seoul cheonggyecheon eoneu gongjang
heorihana jedaero pyeogi himdeun meonjiro chan talkjang
gateun goseseo bappeuge ilhamyeo saneun aideul
jaebongteure songarak jjillyeo ulgoissneun aideul
baeuji moshae baegopeumeul chameumyeo jollin nun bibyeo
bakki boiji anhneun summakhineun gongjange gajhyeo
iteul bameul kkobak sewo bamsae ilhamyeon
gaseume ssahinmeonjiro inhae mogeseon geomeun piga ollawa
yeogilbwa meonjiui chammaseul aneun aideul
pireul tohae songwa osi nae geomeun pie muldeul ttae
sone mudeun osgise mudeun hyeonsirui modeun pireul
ssiseonael got jocha eopsneun yeorakhan hwangyeongsoge
nodongjamaneul wihan nodongbeobeun sarajinji orae
meonjireul meokgo pyebyeonge deureo bichamhi jjoccgyeonal ttae
yeojeonhi bupaehan ideureul sul masimyeo
sumtong joineun talkjangeseo beoneun han dudal bonggeubeul
yeojaui gaseume kkojajugessji
naui yeonghon mureodajul pyeonghwasijang bidulgi
wiro tteoreojineun tumyeonghan sonagi
daeumnaren haesbit ssodajigil baramyeo chamawassdeon
gotongi jjijgyeojyeo beorin gaji
doel ttaekkaji mukmukhi jikyeoman bodeon beongeori
morachineun hoeori soge jichin moseubi
malhaejuneun gaseume maejhin eungeori
yeojeonhi gaseumsoge ssodajineun biccjulgi
bie jeojeun 70nyeondae seourui bamgeori
muneojigo jjijgyeojyeo beorin minjogui eollukjin pireul
yusaneuro badeun naneun jinjeonghan minjungui jipangi
modeun sanghwangeun naui nuneuro bogo pandan gyeoldan
salgi wihae heorittireul join jageopjanganui kkomaneun
neomunado huljjeok keobeorin jigeum urinae abeoji
mueosi ideurui yeonghoneul bunnohage haessneunji
alsuneun eopsjiman naneun geujeo hollo soksanghae halppuniji
inganeurosseo yogu hal su issneun choesoui yogu
jasik bumo nampyeonigil beorigo jugeumeuro majseon
ideuregen neomudo jeolsilhaessdeon baraem hajiman
mujabihan gutawa yeonhaengeuro sataereul suseuphan
narae daehan jipdan bipan hyeonsire daehan
honraneuro ieojyeo mome buljireun jeontaeirui churak
naneun malhane neulkeun jisigindeuri haji moshan
manheun geosdeureul ideureun momeuro silcheonhaesseumeul
naui yeonghon mureodajul pyeonghwasijang bidulgi
wiro tteoreojineun tumyeonghan sonagi
daeumnaren haesbit ssodajigil baramyeo chamawassdeon
gotongi jjijgyeojyeo beorin gaji
doel ttaekkaji mukmukhi jikyeoman bodeon beongeori
morachineun hoeori soge jichin moseubi
malhaejuneun gaseume maejhin eungeori
yeojeonhi gaseumsoge ssodajineun biccjulgi
ijeneun modeungeoseul uri seuseuro pandanhal charye
7,80nyeon dae bingonhan nae bumo saraon sidae
geuttaeui jeohanggwa tujaeng modeunge nawa birye
hal sun eopsjiman gilbadage jappajyeo nuun sidaega
doeganeun 2000nyeondae majimak kkorireul japgo
eogapdoen modeun jayuwa sokbagui gorireul kkeunhgo
pyohyeonui jayureul nuril su issneun naneun
yesurineuro taeeonal su issneun jinjja hangugin
naui yeonghon mureodajul pyeonghwasijang bidulgi
wiro tteoreojineun tumyeonghan sonagi
daeumnaren haesbit ssodajigil baramyeo chamawassdeon
gotongi jjijgyeojyeo beorin gaji
doel ttaekkaji mukmukhi jikyeoman bodeon beongeori
morachineun hoeori soge jichin moseubi
malhaejuneun gaseume maejhin eungeori
yeojeonhi gaseumsoge ssodajineun biccjulgi
sorasora pureureun sora
saesbarame tteolji mara
changsararae naega mukkin gos
saraseo mannarira
BETEKENIS VAN DE LIEDTEKSTEN
Den, den, groene den
Beef niet in de koude wind
Onder de tralies, waar ik vastgebonden ben
Zullen we elkaar levend ontmoeten
Duiven van de Vredesmarkt die mijn ziel zullen brengen
Een transparante regenbui die daarboven valt
Hopen op de zonneschijn van de volgende dag
Een tak die uiteengereten is door de pijn die ik heb doorstaan
Een stomme die stilletjes toekeek tot het gebeurde
Een figuur uitgeput in de razende tornado
Sprekend over de knoop in mijn hart
Een lichtstraal die nog steeds in mijn hart stroomt
Een fabriek in de prachtige Cheonggyecheon-stroom van Seoul
Kinderen die druk aan het werk zijn op een plek die lijkt op een kippenhok vol stof waar het moeilijk is hun ruggen te strekken
Kinderen die huilen met hun vingers geprikt door een naaimachine
Ze wrijven in hun slaperige ogen terwijl ze het verdragen honger omdat ze niet konden leren
Niet in staat om naar buiten te kijken Vastgelopen in een verstikkende fabriek,
Twee dagen achter elkaar de hele nacht werkend,
Zwart bloed stijgt op uit de keel vanwege het stof dat zich in de borst heeft opgehoopt,
Kijk hier, kinderen die de ware smaak van stof kennen,
Als ik bloed overgeef en mijn handen en kleren bevlekt zijn met mijn zwarte bloed,
Al het bloed van de realiteit dat de kraag van mijn kleren heeft bevlekt,
In een barre omgeving waar geen plek is om het af te wassen,
Arbeidswetten die alleen voor arbeiders zijn, zijn al lang verdwenen,
Als ik er ellendig uit word getrapt nadat ik stof heb gegeten en tuberculose heb opgelopen,
nog steeds het corrupte drink,
Zal ik het een of twee maanden salaris dat ik verdien in een verstikkende kippenren stoppen
in de borst van een vrouw,
De duiven van de Vredesmarkt die zullen Neem mijn ziel,
De transparante regen die boven valt,
De pijn die ik heb doorstaan, in de hoop dat de volgende dag het zonlicht naar beneden zal stromen,
wordt verscheurd
Een stomme die zwijgend toekeek totdat het gebeurde
Een vermoeide blik in de razende tornado
Sprekend over de brok in zijn hart
Een lichtstraal die nog steeds in zijn hart stroomt
Een nachtelijke straat in Seoul in de jaren 70 doordrenkt met regen
Ik ben de ware staf van de mensen die het bevlekte bloed erfden van een natie die instortte en uiteengereten werd
Alle situaties met mijn eigen ogen zien en oordelen en beslissingen nemen
De kleine jongen in de werkplaats die zijn riem aanhaalde om te overleven
Nu hij zo veel is opgegroeid, is hij mijn vader
Ik weet niet wat hun zielen boos maakte
maar ik ben gewoon overstuur door mezelf
De het minimum dat een mens kan vragen
Het was een wanhopige wens voor deze mensen die hun kinderen, ouders en echtgenoten in de steek lieten en terugvochten met de dood
Maar
de meedogenloze mishandelingen en De situatie werd opgelost door arrestaties.
Collectieve kritiek op het land leidde tot verwarring over de realiteit. De ondergang van Jeon Tae-il, waarbij hij zichzelf verbrandt.
Ik zeg dat deze mensen met hun lichaam veel dingen hebben beoefend die oude intellectuelen niet konden.
Vredesmarktduiven die mijn ziel zullen veroveren.
Een transparante regenbui die boven ons neerdaalt.
De takken die uiteen zijn gescheurd door de pijn die ik heb doorstaan, in de hoop dat de zon de volgende dag zou schijnen.
Een stomme die zwijgend toekeek totdat het gebeurde.
Een vermoeide figuur in de razende tornado vertelt me dat er een brok in mijn hart zit.
Een lichtstraal die nog steeds in mijn hart schijnt.
Nu is het onze beurt om alles zelf te beoordelen.
Het tijdperk waarin mijn ouders in armoede leefden, in de jaren 70 en 80.
Het verzet en de strijd van die tijd kunnen voor mij niet in verhouding staan.
Maar het tijdperk van op straat liggen. />
Het laatste restje van de jaren 2000 vangen dat terugkomt
Alle ketenen van onderdrukte vrijheid en slavernij verbreken
Ik kan genieten van vrijheid van meningsuiting
Ik ben een echte Koreaan die geboren kan worden als kunstenaar
Vredesmarktduif die mijn ziel zal nemen
Een transparante regenbui die boven valt
Een tak met gescheurde pijn die ik heb doorstaan in de hoop dat het zonlicht de volgende dag naar beneden zou stromen
Een stomme die stilletjes toekeek tot het gebeurde
Een brok in mijn hart die me vertelt over mijn uitgeputte verschijning in de razende tornado
Een lichtstraal die nog steeds in mijn hart stroomt
Pijnbomen, groene pijnbomen
Beef niet in de koude wind
Onder de tralies, waar ik vastgebonden ben
Zullen we elkaar levend ontmoeten