et puis tu es parti,
je ne peux pas vivre sans toi, 
Je pense a toi chaque
jour et toute la nuit, 
Je vous desir, Tu me veux,
tu me manque et mon amour 

혼자있어도 난 슬프지 않아
그대와의 추억이 있으니 
하지만 깊은 허전함은
추억이 채울 수 없는 걸 

언젠간 나 없이도 살아갈 수 있을꺼야
차가운 그대 이별의 말에
할말은 눈물 뿐이라서
바라볼 수 없던 나의 그대 

하루하루 지나가면 익숙해질까
눈을 감아야만 그댈 볼 수 있다는 것에 
더이상 그대의 기쁨이 될수 없음에
나는 또 슬퍼하게 될거야 

하루하루 지나가면 잊을 수 있을까
그대의 모습과 사랑했던 기억들을 
끝내 이룰수 없었던 약속들을
나는 또 슬퍼하고 말꺼야 

Oawn lalls to dusk and again
I find myself needin what was. 
Souls of the late same enchained,
baby I'm to blame.. 
brought upon rain of cursing pain
that shadows upon us in this vein 
that it I could obtain but,
the the pride can
never admit to shame. 
Yet I, deny can't seem to lay
what we had to die
and not a day passes me by cried 
till waterfalls dissipate to dry,
flow I repent and reminice
on everything you meant. 
Alone at destinies end,
a path that I can
never chance again. 

언젠간 나 없이도 살아갈 수 있을꺼야
차가운 그대 이별의 말에
할말은 눈물 뿐이라서
바라볼 수 없던 나의 그대 

하루하루 지나가면 익숙해질까
눈을 감아야만 그댈 볼수 있다는 것에 
더이상 그대의 기쁨이 될 수 없음에
나는 또 슬퍼하게 될거야 

하루하루 지나가면 잊을 수 있을까
그대의 모습과 사랑했던 기억들을 
끝내 이룰수 없었던 약속들을
나는 또 슬퍼하고 말꺼야

et puit tu et parti,
je ne peux pat vivre sant toi, 
Je pense a toi chaque
jour et toute la nuit, 
Je vout desir, Tu me veux,
tu me manque et mon amour 

honjaisseodo nan seulpeuji anha
geudaewaui chueogi isseuni 
hajiman gipeun heojeonhameun
chueogi chaeul su eopsneun geol 

eonjengan na eopsido saragal su isseulkkeoya
chagaun geudae ibyeorui mare
halmareun nunmul ppuniraseo
barabol su eopsdeon naui geudae 

haruharu jinagamyeon iksukhaejilkka
nuneul gamayaman geudael bol su issdaneun geose 
deoisang geudaeui gippeumi doelsu eopseume
naneun tto seulpeohage doelgeoya 

haruharu jinagamyeon ijeul su isseulkka
geudaeui moseupgwa saranghaessdeon gieokdeureul 
kkeutnae irulsu eopseossdeon yaksokdeureul
naneun tto seulpeohago malkkeoya 

Oawn lallt to dusk and again
I find myself needin what wat. 
Soult of the late same enchained,
baby I'm to blame.. 
brought upon rain of cursing pain
that shadowt upon ut in thit vein 
that it I could obtain but,
the the pride can
never admit to shame. 
Yet I, deny can't seem to lay
what we had to die
and not a day passet me by cried 
till waterfallt dissipate to dry,
flow I repent and reminice
on everything you meant. 
Alone at destiniet end,
a path that I can
never chance again. 

eonjengan na eopsido saragal su isseulkkeoya
chagaun geudae ibyeorui mare
halmareun nunmul ppuniraseo
barabol su eopsdeon naui geudae 

haruharu jinagamyeon iksukhaejilkka
nuneul gamayaman geudael bolsu issdaneun geose 
deoisang geudaeui gippeumi doel su eopseume
naneun tto seulpeohage doelgeoya 

haruharu jinagamyeon ijeul su isseulkka
geudaeui moseupgwa saranghaessdeon gieokdeureul 
kkeutnae irulsu eopseossdeon yaksokdeureul
naneun tto seulpeohago malkkeoya
 

en wat jij bent,
ik wil je niet missen,
ik huil nog steeds
dag en nacht,
ik wil jou, jij bent mijn liefde,
jij houdt van mij en mijn liefde

ik ben niet verdrietig, zelfs niet als ik alleen ben
omdat ik herinneringen aan jou heb
maar de diepe leegte
die herinneringen niet kunnen vullen

op een dag zul je zonder mij kunnen leven
bij je koude afscheidswoorden
omdat alles wat ik hoef te zeggen tranen zijn
mijn jij die ik niet kon aankijken

zal ik eraan wennen naarmate de dag verstrijkt
dat ik je alleen kan zien als ik mijn ogen sluit
zal ik weer verdrietig zijn dat ik niet langer jouw vreugde kan zijn


Naarmate de dag verstrijkt, zal ik in staat zijn om te vergeten
het gezicht van jou en de herinneringen aan onze liefde
De beloftes die niet nagekomen konden worden
Ik zal weer verdrietig zijn

Ooit valt de avond en weer
Ik merk dat ik behoefte heb aan wat was.
Zielen van de overledenen zijn geketend,
schatje, ik ben de schuldige..
gebracht in een regen van vervloekende pijn
die over ons werpt in deze trant
die ik kon verkrijgen, maar,
de trots kan
nooit toegeven aan schaamte.
Toch kan ik, ontken ik, het niet lijken te kunnen loslaten
wat we moesten sterven
en er gaat geen dag voorbij, ik huil
tot watervallen opdrogen,
stromen, ik heb berouw en denk terug aan alles wat je bedoelde.
Alleen aan het einde van mijn lot,
een pad dat ik
nooit meer kan bewandelen.

Op een dag zul je zonder mij kunnen leven
bij je koude afscheidswoorden
omdat ik alleen maar tranen hoef te zeggen
mijn jij die ik niet kon aankijken

zal ik eraan wennen met elke dag die verstrijkt
dat ik je alleen kan zien als ik mijn ogen sluit
dat ik niet langer je vreugde kan zijn
zal ik weer verdrietig worden

zal ik het kunnen vergeten met elke dag die verstrijkt
Ik zal weer verdrietig zijn om de herinneringen aan jouw verschijning en de liefde die we hadden
en de beloften die we niet konden nakomen