사실 너도 똑같더라고
내 기쁨은 늘 질투가 되고 
슬픔은 항상 약점이 돼

사실 너도 다를 게 없더라고
생각해 보면 난 친구보다 
떠돌이 강아지를 더 사랑해

특별하다고 한 너는 사실 똑같더라고
특별함이 하나 둘 모이면 
평범함이 되고

우두커니 서서 세상을 가만히 내려다보면
비극은 언제나 발 뻗고 잘 때쯤 찾아온단다 

아~아~아~아
슬퍼라

아~아~아~아

사실 너도 똑같더라고
내 사랑은 늘 재앙이 되고 
재앙은 항상 사랑이 돼

널 사랑할 용기는 아무리 찾아도 없더라고
겁쟁이는 작은 행복마저 
두려운 법이라고

우두커니 서서 세상을 가만히 내려다보면
비극은 언제나 입꼬리를 올릴 때 찾아온단다.

아~아~아~아
슬퍼라

아~아~아~아

내방의 벽은 늘 젖어있어서 기댈 수 없고
나의 이웃은 그저 운 좋은 멍청이들뿐이야

나의 바다는 사막으로 변해가기만 하고
나는 앞으로 걸어가도 뒤로 넘어지네

아~아~아~아
슬퍼라

아~아~아~아
슬퍼라

sasil neodo ttokgatdeorago
nae gippeumeun neul jiltuga doego 
seulpeumeun hangsang yakjeomi dwae

sasil neodo dareul ge eopsdeorago
saenggakhae bomyeon nan chinguboda 
tteodori gangajireul deo saranghae

teukbyeolhadago han neoneun sasil ttokgatdeorago
teukbyeolhami hana dul moimyeon 
pyeongbeomhami doego

udukeoni seoseo sesangeul gamanhi naeryeodabomyeon
bigeugeun eonjena bal ppeotgo jal ttaejjeum chajaondanda 

a~a~a~a
seulpeora

a~a~a~a

sasil neodo ttokgatdeorago
nae sarangeun neul jaeangi doego 
jaeangeun hangsang sarangi dwae

neol saranghal yonggineun amuri chajado eopsdeorago
geopjaengineun jageun haengbokmajeo 
duryeoun beobirago

udukeoni seoseo sesangeul gamanhi naeryeodabomyeon
bigeugeun eonjena ipkkorireul ollil ttae chajaondanda.

a~a~a~a
seulpeora

a~a~a~a

naebangui byeogeun neul jeojeoisseoseo gidael su eopsgo
naui iuseun geujeo un joheun meongcheongideulppuniya

naui badaneun samageuro byeonhaegagiman hago
naneun apeuro georeogado dwiro neomeojine

a~a~a~a
seulpeora

a~a~a~a
seulpeora 

Kung tutuusin, ikaw pa rin
Ang saya ko laging nagiging selos
At ang kalungkutan ay laging nagiging kahinaan

Kung tutuusin, wala ka namang pinagkaiba
Kung iisipin ko, mas mahal ko ang asong gala

kaysa sa mga kaibigan ko

Kayo, na sinasabing espesyal,
Naging iisang bagay talaga
Naging iisa ang mga espesyal na bagay
ordinaryo

Kapag tumahimik ka at minalas ang mundo
Lagi namang dumarating ang trahedya kapag iniunat mo ang iyong mga paa at natutulog

Ah~ah~ah~ah
Malungkot

Ah~ah~ah~ah

Sa katunayan, ikaw ay pareho
At
Ang pag-ibig ko ay hindi laging nagiging kapahamakan

kahit gaano pa ako kalakas ng loob na mahalin ka Walang
Ang mga duwag ay takot sa kahit na maliit na kaligayahan

Kung tatayo ka lang at minamaliit ang mundo,
lahat na dumarating ang trahedya kapag tinataas mo ang sulok ng iyong bibig.

Ah~ah~ah~ah
Malungkot ka





Ang mga kapitbahay ko ay mga tanga lang

Ang dagat ko`y nagiging disyerto
Naglalakad ako pasulong ngunit nauurong ako

Ah~ah~ah~ah
Malungkot

Ah~ah~ah~ah
Be