- De titelsong van het eerste album van de Zuid-Koreaanse jongensgroep GOD
- Jang Hyuk verscheen in de videoclip

어머니 보고싶어요
어려서 부터 우리 집은 가난했었고
남들 다하는 외식 몇 번 한 적이 없었고
일터에 나가신 어머니 집에 없으면
언제나 혼자서 끊여 먹었던 라면
그러다 라면이 너무 지겨워서
맛있는 것 좀 먹자고 대들었었어
그러자 어머님이 마지 못해 꺼내신
숨겨두신 비상금으로 시켜주신
자장면 하나에 너무나 행복했었어
하지만 어머님은 왠지 드시질 않았어
어머님은 자장면이 싫다고 하셨어
어머님은 자장면이 싫다고 하셨어

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

중학교 1학년 때
도시락 까먹을 때
다같이 함께 모여 도시락 뚜껑을 열었는데
부잣집 아들 녀석이 나에게 화를 냈어
반찬이 그게 뭐냐며 나에게 뭐라고 했어
창피했어 그만 눈물이 났어
그러자 그 녀석은 내가 운다며 놀려댔어
참을 수 없어서 얼굴로 날아간 내 주먹에
일터에 계시던 어머님은 또 다시 학교에

불려 오셨어
아니 또 끌려 오셨어
다시는 이런 일이 없을 거라며 비셨어
그 녀석 어머니께 고개를 숙여 비셨어
우리 어머니가 비셨어

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

아버님 없이 마침내 우리는 해냈어
마침내 조그만 식당을 하나 갖게 됐어
그리 크진 않았지만 행복했어
주름진 어머니 눈가에 눈물이 고였어
어머니와 내 이름의 앞 글자를 따서
식당 이름을 짓고 고사를 지내고
밤이 깊어가도 아무도 떠날 줄 모르고
사람들의 축하는 계속 되었고
자정이 다 돼서야 돌아갔어
피곤하셨는지
어머님은 어느새 깊이 잠이들어 버리시고는
깨지않으셨어 다시는

난 당신을 사랑했어요
한번도 말을 못 했지만
사랑해요 이젠 편히 쉬어요
내가 없는 세상에서 영원토록

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

야이야이야
그렇게 살아가고
그렇게 후회하고
눈물도 흘리고
야아이야이야
그렇게 살아가고
너무나 아프고
하지만 다시 웃고

eomeoni bogosipeoyo
eoryeoseo buteo uri jibeun gananhaesseossgo
namdeul dahaneun oesik myeot beon han jeogi eopseossgo
ilteoe nagasin eomeoni jibe eopseumyeon
eonjena honjaseo kkeunhyeo meogeossdeon ramyeon
geureoda ramyeoni neomu jigyeowoseo
masissneun geot jom meokjago daedeureosseosseo
geureoja eomeonimi maji moshae kkeonaesin
sumgyeodusin bisanggeumeuro sikyeojusin
jajangmyeon hanae neomuna haengbokhaesseosseo
hajiman eomeonimeun waenji deusijil anhasseo
eomeonimeun jajangmyeoni silhdago hasyeosseo
eomeonimeun jajangmyeoni silhdago hasyeosseo

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo

junghakgyo 1haknyeon ttae
dosirak kkameogeul ttae
dagati hamkke moyeo dosirak ttukkeongeul yeoreossneunde
bujasjip adeul nyeoseogi naege hwareul naesseo
banchani geuge mwonyamyeo naege mworago haesseo
changpihaesseo geuman nunmuri nasseo
geureoja geu nyeoseogeun naega undamyeo nollyeodaesseo
chameul su eopseoseo eolgullo naragan nae jumeoge
ilteoe gyesideon eomeonimeun tto dasi hakgyoe

bullyeo osyeosseo
ani tto kkeullyeo osyeosseo
dasineun ireon iri eopseul georamyeo bisyeosseo
geu nyeoseok eomeonikke gogaereul sugyeo bisyeosseo
uri eomeoniga bisyeosseo

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo

abeonim eopsi machimnae urineun haenaesseo
machimnae jogeuman sikdangeul hana gajge dwaesseo
geuri keujin anhassjiman haengbokhaesseo
jureumjin eomeoni nungae nunmuri goyeosseo
eomeoniwa nae ireumui ap geuljareul ttaseo
sikdang ireumeul jisgo gosareul jinaego
bami gipeogado amudo tteonal jul moreugo
saramdeurui chukhaneun gyesok doeeossgo
jajeongi da dwaeseoya doragasseo
pigonhasyeossneunji
eomeonimeun eoneusae gipi jamideureo beorisigoneun
kkaejianheusyeosseo dasineun

nan dangsineul saranghaesseoyo
hanbeondo mareul mot haessjiman
saranghaeyo ijen pyeonhi swieoyo
naega eopsneun sesangeseo yeongwontorok

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo

yaiyaiya
geureohge saragago
geureohge huhoehago
nunmuldo heulligo
yaaiyaiya
geureohge saragago
neomuna apeugo
hajiman dasi usgo
 

Ik mis mijn moeder
Mijn familie was arm sinds ik jong was
en ik ging maar een paar keer uit eten, net als iedereen
en als mijn moeder op haar werk was en niet thuis
at ik altijd alleen ramen
maar toen werd ik zo moe van ramen
dus praatte ik terug en zei dat ik iets lekkers wilde eten
toen haalde mijn moeder met tegenzin
het noodgeld tevoorschijn dat ze had verstopt
en bestelde ze wat jajangmyeon voor me, en ik was zo blij
maar mijn moeder at het om de een of andere reden niet
ze zei dat ze jajangmyeon niet lekker vond
ze zei dat ze jajangmyeon niet lekker vond

Hé, yayayaya
en ik leefde zo
en had er spijt van
en ik liet tranen
Hé, yayayayayaya
en ik leefde zo
en het deed zo`n pijn veel
maar toch weer Lachen

Toen ik in mijn eerste jaar van de middelbare school zat
toen ik mijn lunchtrommel vergat
We verzamelden ons allemaal en openden het deksel van de lunchtrommel
en de rijke jongen werd boos op me
en zei iets tegen me, vroeg wat het bijgerecht was
Ik schaamde me zo dat ik begon te huilen
Toen begon hij me te plagen, door te zeggen dat ik huilde
Ik kon het niet meer verdragen, dus sloeg ik hem in zijn gezicht
en mijn moeder, die op haar werk was, werd naar school geroepen

Nee, ze werd er weer bijgehaald
en ze bad dat zoiets nooit meer zou gebeuren
De jongen boog zijn hoofd naar zijn moeder en bad
Mijn moeder bad

Hé, hij ... />Het deed zoveel pijn
Maar we lachten weer

We hebben het eindelijk gered zonder vader
We hadden eindelijk een klein restaurant
Het was niet zo groot, maar we waren gelukkig
Tranen welden op in de gerimpelde ogen van mijn moeder
We vernoemden het restaurant naar de eerste letters van mijn naam en mijn voornaam
en hielden een herdenkingsdienst
Naarmate de nacht vorderde, vertrok niemand
Mensen bleven feesten
We gingen bijna om middernacht terug
Misschien was ze moe
Mijn moeder viel in een diepe slaap
en werd nooit meer wakker

Ik hield van je
Ik heb het nooit gezegd
Maar ik hou van je, rust nu in vrede
Voor altijd in een wereld zonder mij

Hey hey hey hey
Zo leven
En er spijt van hebben
Ik heb tranen gelaten
Yaaaaaaaaa
Ik leef zo
Het doet zo`n pijn
Maar ik lach opnieuw

Yaaaaaaaaa
Ik leef zo
Ik heb er zoveel spijt van
Ik heb tranen gelaten
Yaaaaaaaaa
Ik leef zo
Het doet zoveel pijn
Maar ik lach weer